Historie van de vereniging
Deurne, oktober 1964: een enkeling verlaat na het behalen van het middelbare schooldiploma ons illustere dorp om zich in de grote stad te verdiepen in een vervolgstudie. Een aantal van hen vindt het toch nog te vroeg om Deurne definitief de rug toe te keren en zoekt naar mogelijkheden om toch met elkaar in contact te blijven. Ziehier, de basis van het ontstaan van Jongerensociëteit Walhalla, die decennia later nog steeds een bloeiend bestaan leidt.
Het eerste begin
Het begin stelt niet al te veel voor. Bijeenkomsten in ouderlijke huiskamers, die vanzelfsprekend rustig moeten verlopen, zijn in beginsel de enige activiteiten. Ondanks de kleinschaligheid van de activiteiten worden de zaken meteen groots aangepakt. Er wordt een oprichtingsbestuur gevormd, dat bij de notaris ontwerp-statuten laat opmaken. Naast de bijeenkomsten thuis treft men elkaar ook nog in De Peelpoort, tot enkele leden op de terugweg van een feestje 's nachts langs de kasteelruïne lopen en besluiten, dat dit de perfecte ruimte is om activiteiten te organiseren.
Actie
Zoals een goed bestuur het betaamt wordt meteen actie ondernomen richting het college van B&W. Op 26 januari 1965 laat het college weten, dat zij in beginsel bereid is aan de gemeenteraad voor te stellen de ruïne van het Groot Kasteel aan de Jongeren sociëteit te verhuren. Een gesprek met burgemeester Mr. F.L.M. Hoebens op 8 februari 1965 geeft de bestuurders hoop, dat zij de ruïne nog voor Pasen (voor de examens van de ‘abituriënten’) kunnen betrekken. Vooruitlopend hierop worden de Stella Artois-brouwerijen te Leuven benaderd. Zij zullen op voordelige wijze de drank leveren. De tapinstallatie, honderd glazen en biertonnen voor de inrichting zullen geheel gratis worden verstrekt.
De omzet per vierkante meter van 35 liter per week is de hoogste in Nederland!
Afwijzing door de gemeenteraad
Alle moeite lijkt in eerste instantie tevergeefs. Het verzoek wordt door de Raad afgewezen, waarschijnlijk vanwege moeilijkheden met de Oudheidkamer. Daarnaast heeft men ook nog de euvele moed te twijfelen aan het doel en het nut van Jongeren sociëteit Walhalla. Ook de vorming van een volgens de ontwerp-statuten vereist adviescollege (u ziet, het respect voor de adviescommissie is afgenomen, tegenwoordig worden dergelijke commissies ouwe-lullen-commissies genoemd) vormt een probleem. Dit bestaat aanvankelijk uit de heren J.W.A. Courtens (inspecteur van het kleuteronderwijs), A. Vorstermans (moderator aan het Pius XII College) en J.A.M. de Graaf (directeur van Kamp Vreekwijk) en wordt uitgebreid met Mr. H.J. te Strake (industrieel), Mevr. Mr. Ph. Weyenborg. Ook de Eerwaarde Heer van Pinksteren is nog in beeld. Het idee van een sociëteitsruimte in de ruïne wordt na de eerste afwijzing niet losgelaten. Het college wordt (21 nov. 1965) verzocht het voorstel opnieuw te bezien. De gehele correspondentie m.b.t. de oprichting loopt via de secretaresse van de vereniging i.o., Berthie Fransen.
Bal
In afwachting van een ruimte wordt op 22 januari 1966 een bal voor de leden georganiseerd in de zaal van café-restaurant De Peelpoort, aanvang 20.00 uur. Dit om het contact tussen de aspirant-leden te bevorderen. Een introducé is welkom. Het is de auteurs niet bekend of zij ook om 6.00 uur des morgens het etablissement uitrolden.
Ingebruikneming kasteelruïne
Op 25 januari 1966, een jaar na afwijzing van het eerste verzoek, is het dan toch zover. De Gemeenteraad ziet in dat ze fout geweest is en stemt alsnog in met de ingebruikgeving van de Kasteel ruïne aan Jongeren sociëteit Walhalla. Hoewel bekend is dat de ruïne betrokken kan worden, vindt op 11 maart 1966 de eerste ledenvergadering in de Peelpoort plaats, met als voorzitter wijlen Johannus Pardoel. Ook kan men zich voor het eerste halfjaar als lid aanmelden. De contributie bedraagt fl. 7,50 voor het eerste half jaar. Waarschijnlijk komt bij volgende besturen het begrip inflatiecorrecte niet in het vocabulaire voor. Bij toepassing van dit begrip zou het lidmaatschap nu ongeveer 65 gulden per jaar bedragen. Het huidige lidmaatschap bedraagt fl. 12,50 per jaar.
In de statuten worden meteen enkele wijzigingen aangebracht: De minimale leeftijd voor het lidmaatschap wordt voor meisjes vastgesteld op 17 jaar en voor jongens op 18 jaar. Leden kunnen worden: Zij die studeren aan of einddiploma hebben van onderwijsinstellingen voor V.H.M.O, hoger en middelbaar Technisch of Beroepsonderwijs en zij die door het bestuur bij meerderheid van stemmen worden aangenomen. Op deze vergadering wordt door Willibrord de Graaf gevraagd het volgende in de statuten op te nemen: ‘Voordat het bestuur over gaat tot de acceptatie van een nieuw lid, dat niet aan de hoge opleidingseisen, genoemd in art. 8 van de statuten, voldoet, zal het enkele (minimaal 3) weken voor de acceptatie de naam van deze aspirant-leden voor iedereen leesbaar ophangen; zodat eventuele bezwaren tegen deze persoon bij het bestuur ingediend kunnen worden.’ Onder instemming van alle leden worden de statuten definitief vastgesteld en wordt tot het aanvragen daarop van de Koninklijke Goedkeuring besloten.
Foto‘s van de opening van de sociëteitsruimte. Op de bovenste foto v.l.n.r. Anton Fransen (half), Hans Pardoel en burgemeester Frans Hoeben. De foto daaronder is van het oprichtingsbestuur. V.l.n.r. Peter Bertrams, Wil van de Ven, Hans Pardoel, Berthie Fransen en Anton Fransen. Het kleine fotootje rechtsonder is van de openingsceremonie. De verklede persoon is Hein van Harteveld. Op de foto linksonder de sociëteitscommissie. V.l.n.r. Victor Schiks, Toine van de Elzen, Stephan Teunissen, Frank Marsée en Willibrord de Graaf.
Orde-commissarissen
Vanuit het adviescollege wordt erop aangedrongen, dat het bestuur enkele orde-commissarissen benoemt, waarvan er steeds minstens één aanwezig is in de sociëteitsruimte. De orde-commissaris moet bevoegd zijn iemand wegens wangedrag te verwijderen. ‘Zonder orde-commissarissen worden de mannelijke bestuursleden m.i. te zwaar belast’, aldus een van de leden van het adviescollege. Zouden de moeders van de leden soms achter deze brief hebben gezeten? Het bestuur geeft er echter de voorkeur aan de eerste weken zelf het heft in handen te houden.
Financiële situatie
Op de volgende ledenvergadering wordt aandacht gevraagd voor de financiële situatie. De juichstemming, die is ontstaan na ontvangst van het raadsbesluit moet helaas worden getemperd door acute geldproblemen. Als blijkt dat de beschikbare gelden niet voldoende zijn voor een sluitend begroting ad f. 800,– worden uit de ledenvergadering door de heer H. Bergman een kachel en een pick-up voor een jaar in bruikleen aangeboden. De heer F. Marsé stelt een radio ter beschikking en de heer V. Schiks leent al zijn platen uit. Het bestuur heeft tevens om steun bij de industriëlen van Deurne verzocht. Van Doorne’s Automobielfabriek N.V. (DAF) stort f. 100,– om de financiële zorgen te verlichten. Tijdens de rondvraag wordt een inrichtingscommissie in het leven geroepen bestaande uit M. van Dun, H. de Graaf, H. van Hartevelt, V. Schiks en A. Fransen.
Amstel Bier
Uiteindelijk wordt het besluit genomen om met de Amstelbrouwerij in zee (bier?) te gaan. Het Walhalla verplicht zich alleen bier van de Amstel te betrekken en krijgt daarvoor een elektrische flessenkoelkast, 6 tontafels, 40 bierglazen, 40 colaglazen, een spoelbak en een kraan in bruikleen.
Opening sociëteit
Na het verkrijgen van de benodigde vergunning (op naam van Th. Fransen) van de Inspecteur van de Volksgezondheid, belast met het toezicht op de naleving van de Drankwet uit 1932, wordt de sociëteit op 16 april 1966 feestelijk geopend. Voor deze feestelijke gelegenheid is, naast burgemeester Hoebens, ook de Germaanse God Rotan bereid uit zijn eigen Walhalla te komen. Met een klap van zijn imposante aks slaat hij de toegangsboom op de brug over de kasteelgracht door midden en biedt daarna de burgervader de sleutel aan voor de opening van de sociëteit.
Verpozingen
Refererend aan de twijfelachtige houding van de Raad stelt de burger in zijn openingswoord dat ‘de jeugd geestelijk verplicht is zodanige verpozingen te arrangeren, dat zelfs het scherpste argusoog geen kwaadwillige bedoelingen kan ontdekken; dan zullen vriend en vijand spoedig aan Uw zijde staan’. Namens het adviescollege toont de heer de Graaf zich verheugd, dat het gemeentebestuur van Deurne de jeugd voorrang verleent boven de ‘oudheid’. Tijdens de receptie worden door het bestuur vele gelukwensen in ontvangst genomen. Met een heildronk bij Wodan wordt de ingebruikneming van de soos, die stijlvol is aangekleed met bij elkaar gescharrelde meubelen en oude gordijntjes, bezegeld.
Bar
De aanwezige bar is afkomstig van het theehuis, dat voor de komst van Walhalla in de ruïne gevestigd was.Aan de voornaamste voorwaarde voor continuïteit van de vereniging, een eigen ruimte, is nu voldaan. Men is open op zaterdagavonden en zondagmiddagen. Het bier wordt gedronken uit flesjes en de winst is nihil.
Problemen
Hoewel alles op rolletjes lijkt te lopen heeft de sociëteit ook zijn problemen. De relatie met zowel de burgers als met de horeca is matig. De wil om een goede relatie op te bouwen met de bevolking is aanwezig. Dit blijkt uit het feit dat men een Zeilbergse Voetbalvereniging te hulp schiet bij pogingen terrein te behouden, dat voor andere doeleinden bestemd leek te zijn. Ook intern is niet alles koek en ei. Eind 1966 dreigt het pas gekozen bestuur met aftreden. Zij zijn het niet eens met de gang van zaken binnen de sociëteit. Deze zijn een stuk minder strak dan zij en de vergunninghouder zich hadden voorgesteld. In feite zijn er twee stromingen. De leden vinden dat er meer voldaan moet worden aan de wensen van de leden. De sfeer moet volgens hen wat losser en vrijer zijn. De mening van het bestuur staat hier lijnrecht tegenover. Op 30 december 1966 treedt het eerste bestuur dan ook al weer af en overtreft hiermee toch nog een groot aantal Italiaanse kabinetten. Dit houdt in feite in dat alle strakke regels en principes vrijwel direct na opening overboord gegooid worden. De formele atmosfeer, die (volgens de overlevering) de beginjaren kenmerkte, heeft dus maar even standgehouden.
Activiteiten
In het beginjaar worden er veel activiteiten, veelal met een cultureel tintje, georganiseerd. Zo zijn er exposities van Deurnese kunstenaars en politieke forums, waar ook politici met landelijke bekendheid voor worden uitgenodigd. De animo voor het organiseren van activiteiten loopt echter snel terug. Men beperkt zich in feite tot het runnen van de bar. Deze wordt alleen door het mannelijke gedeelte van de leden beheerd, vooral vanwege moeilijkheden die men bij tijd en wijle heeft met ‘agressief boerenvolk’. Aan de sluitingstijden houdt men zich ook in de beginjaren niet echt. Vele leden bezoeken in het begin van de avond andere cafés om pas na 2.00 uur het Walhalla in te rollen.
Betrokkenheid
Hoewel door het bestuur voortdurend pogingen worden ondernomen om de sociëteit tot bloei te brengen en deze ook voor een breder publiek open te stellen lukt dit maar matig. De betrokkenheid van de leden, het aantal schommelt rond de 30, is niet erg groot en na enkele jaren wordt besloten de pijp aan Maarten te geven. De sociëteit wordt geruime tijd gesloten.
Stille dood en herstart
Het oude bestuur vindt het zonde dat sociëteit Walhalla een stille dood sterft. Zijn dringen er bij een groep jongeren op aan de vereniging een nieuw leven in te blazen. In deze groep, bevinden zicht o.a. Leon van Osch, Andre Brood en Harry Jegerings. Dit clubje besluit het over een andere boeg te gooien. Getracht wordt een sociëteit voor iedereen te creëren. Het Huishoudelijk Reglement wordt zodanig veranderd, dat iedereen lid kan worden. De sociëteit wordt ook toegankelijk voor niet-leden. Men is genoodzaakt met minimale middelen te starten. Met een bandrecorder, een platenspeler enkele bandjes en twee lp’s slaagt men erin om de sociëteit vier avonden per week (woensdag, vrijdag, zaterdag en zondag) geopend te houden, zonder ook maar enige rekening te houden met sluitingstijden. Na een jaar is het ledental opgelopen tot 40 en er is een actieve bargroep van 25 personen. In de volgende jaren wordt het steeds drukker. Het aantal leden loopt op naar 250, terwijl er officieel maar plaats is voor 75 personen. De gemeente beslist dan ook dat de sociëteitsruimte alleen toegankelijk is voor leden. Het Walhalla wordt door de Deurnese horeca steeds meer als een concurrent gezien. Mede doordat de prijs van een consumptie aanzienlijk lager ligt dan bij de commerciële bedrijven is de onderlinge relatie slecht te noemen. De verhouding met de gemeente is niet veel beter.
Bomvol
Iedere avond is het bomvol en het geld komt met bakken binnen. De sociëteit doet zijn naam eer aan. De omzet per vierkante meter is de hoogste in Nederland (35 liter per week). Tijd voor de brouwer om van vaten over te schakelen op 2 tanks met elk een capaciteit van 1000 liter.
Activiteiten
Om de gemaakte winst terug te laten vloeien naar de leden worden tal van activiteiten georganiseerd. Zo zijn er uitstapjes naar concerten van o.a. Joe Jackson, David Bowie, en naar wijnfeesten in Wieningen. Het Walhalla krijgt enige jaren de beschikking over een echte VW-bus. De belangrijkste activiteit, het Zomerfeest, wordt steeds groter van opzet. Hierover straks meer. Ook neemt sport een belangrijke plaats in. Volleybal en voetbal zijn het meest populair. De tegenslagen die men in deze periode kent zijn enkele inbraken. In 1978 wordt er grondig verbouwd. Over de hele lengte van de sociëteit wordt een bar geplaatst en de geluidsinstallatie wordt sterk verbeterd. Nog geen jaar later ontstaat er brand in de ruïne waarbij deze installatie en een deel van het interieur verloren gaan. Daarnaast dient de brug te worden vernieuwd. Deze is namelijk onder het gewicht van een vrachtauto bezweken. Kosten f. 50.000,– waarvan het Walhalla de helft voor haar rekening dient te nemen.
Samenwerking
De samenwerking met de andere jongerencentra is goed. In 1978 wordt, samen met Den Deel, Freeland en De Boerderij (tegenwoordig de Roos) het festival of Fools georganiseerd. Tijdens dit tweedaags theaterfestival treden ruim dertig muziekgezelschappen, theatergroepen op vijf verschillende locaties op. De samenwerking met Den Deel op het gebied van optredens van popgroepen wordt enige tijd later voortgezet in de stichting Den Wall. Samen worden ook sportactiviteiten georganiseerd.
Zicht op de kasteelruïne vanaf het Haageind
Tijdelijke sluiting
De sociëteit heeft geen enkele reden zich druk te maken over zijn financiële positie. Toch loopt, begin jaren ’80, de belangstelling terug. In hoeverre dit een gevolg is van tijdelijke sluitingen in verband met brand en verbouwing is niet geheel bekend. Wel bezoeken de leden massaal Den Deel, een aantal duikelt een vriendin op en de niet al te principiëlen veranderen onder invloed hiervan in saaie burgermannetjes. Dit heeft zijn uitwerking op de omzet, maar het uitgavenpatroon van de bestuurders blijft hetzelfde.
Bezuinigingen
In 1984, als de sociëteit 20 jaar bestaat, is het geld definitief op. Een nieuwe lichting bestuursleden dient ieder dubbeltje om te draaien alvorens het uit te geven. Op alle mogelijke punten worden bezuinigingen doorgevoerd. Bovendien blijkt een aantal rekeningen uit het verleden nog betaald te moeten worden. Dieptepunt van alle perikelen is het Zomerfeest ’84. Dit is een very-low-budgetfeest, waarvoor bij de bank regelingen moet worden getroffen om het geheel te financieren. De opbrengst, het is voor het eerst sinds jaren dat tijdens dit festijn geld verdiend wordt, gaat direct naar schuldeisers uit het verleden. Een faillissement kan maar ternauwernood worden afgewend.
Verjonging
Als de financiële situatie weer wat rooskleuriger begint te worden, vindt het bestuur het ook tijd worden drastische verjonging in ledenbestand en bestuur door te voeren. De jongeren uit de hoogtijdagen zijn een stuk minder jong, maar gooien letterlijk en figuurlijk heel veel gewicht in de schaal. Dit schrikt nieuwe bezoekers af. Resultaat is een in grootte afnemend ledenbestand, dat aan de onderkant weinig aanwas kent. Met het binnenhalen van enkele groepen jonge actievelingen, die sterk bij het reilen en zeilen van het Walhalla worden betrokken, krijgt de verjonging enigszins gestalte. Verder worden vele activiteiten georganiseerd zoals een elf-kroegentocht op de fiets, uitstapjes naar concerten en festivals, diverse themafeesten, en zo meer. Ook wordt er een blad uitgegeven, waarin tal van leden pogingen ondernemen iets zinvols op papier te zetten. Ook de ouders van de leden hebben in die tijd een eigen maandelijks terugkerende ouderavond.
In 1994 werd in de carnavalsoptocht de eerste plaats behaald
Omslag
Langzaamaan weten steeds meer echte jongeren de weg naar de ruïne te vinden en de ouderen raken hem steeds meer kwijt. De definitieve omslag komt met de opening van café ’t Pandje, dat wordt gerund door een oud-bargroeplid. De verjonging komt in een stroomversnelling. Het ledenaantal blijft nu steken op ongeveer 100. Ongeveer de helft hiervan is op een of andere manier actief binnen de sociëteit.
Verbouwing
In 1988 wordt, met behulp van enkele subsidies, de sociëteitsruimte andermaal verbouwd. De bar wordt verplaatst, er komt een podium en de toiletcontainer wordt vernieuwd. Tevens wordt er veel aan achterstallig onderhoud gedaan en de ruïne krijgt een aansluiting op het aardgasnet. Tijdens de renovatie wordt een groot beroep op de zelfwerkzaamheid van de nieuwe leden, die hierdoor sterk betrokken raken bij het gebeuren.
Carnaval
Dat deze nieuwelingen voor een groot deel elders studeren heeft tot resultaat dat de sociëteit nog slechts drie in plaats van vijf avonden open is en de omzet loopt dan ook terug. De inkomsten zijn echter nog genoeg om de kosten te dekken en een aantal activiteiten te organiseren. Zo treden in de sociëteitsruimte regelmatig bandjes op. Daarnaast vormt deelname aan de carnavalsoptocht, waar in 1994 een eerste plaats behaald wordt, een jaarlijks terugkerende activiteit. Ook slaagt het bestuur er steeds weer in om eenmaal per jaar de medewerkers, als dank voor de bewezen diensten, een uitje aan te bieden. Het thema (Keulen, Antwerpen, Deurne) van deze dagen verschilt sterk, het doel is ieder jaar weer hetzelfde.
Stabiel ledenaantal
De laatste jaren is het ledenaantal stabiel en schommelt rond de 350. Positief hierin is dat er een redelijke doorstroming en een constante verjonging van het ledenbestand bestaat. Dit is niet in de minste plaats te danken aan het initiatief om de sociëteit op vrijdagmiddag open te stellen voor en te laten beheren door scholieren. Deze doorstroming werkt ook in het bestuur door. Toch hebben de oudere leden de sociëteit de rug niet helemaal toegekeerd. Op de reunie-avonden is het stampvol en worden recordomzetten gedraaid.
Nieuwe toiletunit op de binnenplaats van de kasteelruïne.
Interieurrestauratie
Jongerensociëteit Walhalla heeft al ruim 20 jaar één en hetzelfde interieur gehad. Medio 2015 zijn voor het eerst stappen ondernomen door het toenmalige bestuur om de gewenste restauratie en modernisering te gaan realiseren. In die tijd is men begonnen met het inventariseren van de wensen en gebreken. Al snel bleek dat een restauratie meer voeten in de aarde zou hebben dan aanvankelijk gedacht en werd het project tijdelijk stilgelegd. Die tijd kenmerkte zich sowieso al door onzekerheid vanwege teruglopende bezoekersaantallen en nieuw ingestelde huurprijzen. Er is daarom ook niet verder gekeken naar financieringsmogelijkheden buiten de eigen middelen. Hierbij hebben de toenmalig voorzitter en secretaris, Willem van Diesen en Daniëlle Vestjens, het voortouw genomen. De situatie waarin Jongerensociëteit Walhalla verkeerde was erg onzeker en de vereniging heeft zich destijds opnieuw moeten uitvinden. Gelukkig is dit door de inzet van stuk voor stuk gemotiveerde vrijwilligers helemaal goed gekomen en is de situatie momenteel uiterst stabiel en sterk. Omdat het bestuur destijds van mening was dat het geen juist moment was voor een grote investering is toen besloten om het restauratieplan voorlopig te laten varen.
Die betere tijden zijn er gekomen en het bestuur der Jongerensociëteit Walhalla besloot om in 2018 de plannen voor de restauratie weer op te pakken. De toenmalige voorzitter en algemeen bestuurslid Nynke Geus en Robin van de Mortel zijn hebben zich ingelezen in van de voortgang van hun voorgangers en zij zijn tevens begonnen met contact leggen met de gemeente Deurne om ervoor te zorgen dat er korte lijnen ontstaan waardoor snel geschakeld kan worden en dat is gelukt. Medio 2019 zijn deze taken overgedragen aan de huidige voorzitter Franny Goossens en toenmalige secretaris Laurens Mollemans.
Vanaf 2020 besloot Mevr. Goossens het stokje toch met beide handen op te pakken om de interieurrestauratie te verwezenlijken. Samen met Dhr. Mollemans is zij verder gegaan met de bestaande informatie en is er opnieuw onderzoek gedaan naar alle mogelijke vormen van externe en interne financiering voor dit project, denk hierbij aan fondsen, sponsoring en eventuele donateurs.
Een jaar vol gesprekken met gemeenteambtenaren, interieurbouwers en adviseurs volgde. Dit heeft gezorgd voor een helder beeld van de situatie en een goede fundering om te beginnen met het daadwerkelijke project, waarop besloten is tot de samenstelling van een restauratiecommissie. Deze mensen zijn vanaf toen actief betrokken geweest met het realiseren van de interieurrestauratie, met behulp van twee oud-bestuursleden als adviseurs: Franny Goossens [voorzitter], Laura van Helmond [secretaris], Niels van Osch [algemeen bestuurslid], Tom van Nunen [adviseur] en Eric Thijs [adviseur]. Zij hebben ontzettend veel tijd gestoken in het opstellen van een aantal scenario’s met betrekking tot dit project.
Uiteindelijk is er externe hulp ingeschakeld om de restauratiecommissie te begeleiden in het maken van de juiste keuzes en om een ontwerp te maken van het gewenste uiterlijk van het nieuwe interieur. De restauratiecommissie is in zee gedaan met Simone Winters van Designdoc. Sinds medio 2020 en 2021 is Simone actief betrokken bij het ontwerp en de begeleiding, zodat we eindelijk in oktober 2021 de knoop konden doorhakken en zicht kregen op het daadwerkelijk realiseren van de interieurrestauratie. Offertes werden aangevraagd bij kennissen van de vereniging: IDG interieurbouw Gemert en Bots Bouwgroep Deurne.
Eind februari 2022 was het dan zover, de plannen werden namens de restauratiecommissie gepresenteerd aan de leden en zij gaven goedkeuring voor het investeren in het project wat inmiddels al 7 jaar op de planning stond. De hele maand juni staat in teken van de interieurrestauratie. Op 1 juli 2022 zullen we als het ware de champagnefles tegen de scheepsboeg kapot slaan en een nieuw tijdperk ingaan met een nieuw uiterlijk voor de toekomstige activiteiten van jongerensociëteit Walhalla.